Search Results

Category : F&B Design by : Collective Studio Location : Bangkok ,Thailand  อีกหนึ่งผลงานออกแบบของพวกเราชาว Collective Studio ที่ “จะว่าง่ายก็ง่าย จะว่ายากก็ยาก” ฟังแล้วอาจจะสงสัยเล็กน้อย ว่าเราหมายถึงอะไร ที่ว่ายากก็คืองานนี้เราต้องออกแบบปรับปรุงร้าน hamburger factory ร้านแฮมเบอร์เกอร์ชื่อดังสุดแนวที่เปิดให้บริการอยู่ในเวิ้งโบราณ เอกมัยซอย10 ให้กลายเป็นร้านเหล้าสไตล์ Brewhouse Whisky ตามโจทย์ที่ลูกค้าให้มา ซึ่งความยากก็ตรงที่ว่า ตัวร้านของเดิมนั้นก็ตกแต่งสวยงามอยู่แล้ว มีการออกแบบที่ชัดเจนมากๆ ดังนั้น หากจะทำอะไรใหม่ เพิ่มเข้าไปก็ต้องคิดหลายตลบอยู่เหมือนกัน ด้วยรูปแบบร้านที่เป็นอยู่ในปัจจุบันไม่สามารถใช้งานในรูปแบบร้านเหล้าได้สะดวกนัก ทำให้เราต้องปรับเปลี่ยนการใช้งาน การวาง layout ต่างๆให้เหมาะสมกับการเปลี่ยนเป็นร้านใหม่มากขึ้น ทั้งการออกแบบเพิ่มเติมในส่วนของบาร์, เวทีแสดงดนตรีสด,โซนที่นั่ง outdoorเดิม ที่ถูกเปลี่ยนเป็นโซน indoor และส่วนต่างๆ อีกมากมายเพิ่มเข้าไป รวมถึงคิดconcept เรื่องราวที่จะใช้ในการออกแบบเพิ่มเติมเข้าไปเพื่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงของร้านใหม่ที่เปลี่ยนจากร้านอาหารมาเป็นร้านเหล้าแบบเต็มตัว คราวนี้มาถึงส่วนที่ว่าง่าย ที่ว่าง่ายก็คือตัวแนวทางใหม่ของร้านที่เป็น Brewhouse whisky ซึ่งมาพร้อมกับ live band ที่เล่นดนตรีแนว soul, funk เนี่ยะ! มันช่างถูกจริตทีมงานเราเสียจริงๆ ทั้งเรื่องดนตรี และการดื่ม ทำให้ค่อนข้างจะอินในการทำงานได้ง่าย(ฟังดูเหมือนหาข้ออ้างให้ตัวเอง) มันก็เลยเกิดอารมณ์แบบที่เกริ่นไว้ก่อนหน้านี้ที่ว่า “จะว่าง่ายก็ง่าย จะว่ายากก็ยาก”

Collective Studio ต้องการทีมงานเพื่อลุยงานมันส์ๆ เพิ่มในตำแหน่ง Architect / interior Designer - สาขาสาทร Paperwork สาทร ซ.9 โอกาสร่วมงานของคนรุ่นใหม่ในเมืองมาแล้ว วิธีการสมัครและสัมภาษณ์ - ส่งผลงาน ประวัติ รายละเอียดให้ครบถ้วนทางอีเมล์ เพื่อพิจารณานัดสัมภาษณ์มาที่ collectiveofficer@gmail.com - โทรถามรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ 02-948-2501 / 092-258-2533 คุณสมบัติ - ไม่จำกัดเพศ - อายุ 25-35 ปี - ประสบการณ์ 2 ปี ขึ้นไป - การศึกษา ปริญญาตรี (สถาปัตยกรรม / ตกแต่งภายใน) - สามารถใช้โปรแกรมออกแบบ AutoCAD / 3dsmax / Sketchup / MS-Office ได้เป็นอย่างดี - สามารถจัดทำ Presentation และนำเสนองานได้ - มีความขยัน อดทน กระตือรือร้นในการทำงานและพร้อมเปิดรับสิ่งใหม่ๆ - มีมนุษยสัมพันธ์ที่ดี สามารถสื่อสารกับผู้อื่นได้เป็นอย่างดี 25 Sathorn 9, 2nd Floor, KS Building,Sathorn tai road, Yannawa, Sathorn Bangkok, Thailand 10120

Category : Barber Designed by : The Collective Studio Location : Bangkok, Thailand Area : 80 Sq.m. Year : 2019 งานออกแบบร้านตัดผมที่ "Voodoo Cafe"ที่มีพื้นที่ให้เราสร้างสรรค์งานได้หลากหลายจุดมาก นี่ก็เป็นอีกจุดที่เราช่วยคิดว่าจะนำเอา Airtream มาใช้อย่างไรดี เนื่องด้วยตัวรถมีขนาดค่อนข้างเล็ก เลยไม่เหมาะที่จะเปิดให้คนเข้าออก เราเลยออกแบบให้ร้านตัดผมเป็นเหมือนท่ารถที่คนมาคอยเพื่อที่จะขึ้น Airstream ข้ามเวลาไปในยุคอดีต เมื่อเข้าไปข้างในร้านเราก็ทำบรรยากาศเป็นร้านตัดผมที่ย้อนยุค ผสมองค์ประกอบการตกแต่งในหลายช่วงเวลาให้เกิดความรู้สึกแบบ Fantasy นิดๆ The Collective Studio Co., Ltd. Architectural & Interior Design www.ctstu.com Tel. 094 442 4652 Email: collectivetalk@gmail.com ติดตามข่าวสารและเรื่องราวที่น่าสนใจของพวกเราได้ที่นี่ Line : Facebook : Instagram : Twitter : Website : Youtube

งานออกแบบร้านข้าวจี่ คาเฟ่ ที่ สปป.ลาว ทางลูกค้าต้องการขยายสาขาของร้านเดิมที่มีอยู่แล้ว ต้องการทำเพิ่มอีก 2 สาขา โจทย์ของการออกแบบครั้งนี้คือการทำบรรยากาศของร้านให้ไปในทางเดียวกัน มีความเชื่อมโยงกับร้านเดิมที่มีการออกแบบ Branding ไว้อยู่แล้ว แต่ไม่จำเป็นต้องเหมือน และสามารถทำเพื่อขยายสาขาไปได้อีก ร้านแรกเป็นห้องหัวมุมพื้นที่สี่เหลี่ยมจตุรัสขนาดประมาณ 100 ตรม. และร้านที่สองพื้นที่สี่เหลี่ยมผืนผ้า ขนาดประมาณ 60 ตรม. ทั้งสองร้านเป็นสาขาที่ 3 และ 4 ของ แบรนด์ ข้าวจี่คาเฟ่ ที่กำลังขยายตัวไปทั่วประเทศ สปป.ลาว Project : Kaogee Cafe' Category : F&B Design by : Collective Studio Location : Laos Interior & Architectural Design www.collectivestudio.biz Tel. 061-551-8555 Email: collectivetalk@gmail.com #kaogee #cafe #laos #vientiane

เปิดเรื่องแรกของ Collective Soul ด้วยเรื่องของการถ่ายภาพดีกว่า นึกๆดูก็ไม่ได้ถ่ายรูปด้วยฟิล์มมาสิบปีแล้ว หลังจากที่กล้องดิจิตอลที่ค่อยๆเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตทีละนิดๆ ครึ้มอกครึ้มใจเลยอยากกลับมาถ่ายรูปด้วยฟิล์มอีกครั้ง เลยไปถอยกล้อง Nikon FM มือสองมาตัวนึงจาก Ebay สภาพสวยงาม แถมมี Motor Drive กับซองหนังสุดคลาสสิคมาให้ด้วย ในยุคนี้การสั่งซื้อสินค้าออนไลน์จากต่างประเทศ เรื่องศุลกากรและภาษี ไม่ใช่เรื่องใหญ่แล้ว แสนจะสะดวกง่ายดาย ไม่ต้องมีขั้นตอนมากมาย ของมาส่งถึงหน้าบ้าน แต่ด่านที่สำคัญคือสายตาภรรยาที่ตรวจสอบสินค้าเข้าออกภายในบ้านต่างหาก ที่อาจจะดีลยากนิดนึง ต้องจ่ายใต้โต๊ะกันหนักหน่อย ดีไม่ดีจ่ายแพงกว่าของที่ซื้อมาเองอีกนะเหล่าพ่อบ้าน เมื่อของผ่านพ้นศุลกากรและสายตาภรรยามาถึงมือเราได้แล้ว หลังจากสัมผัส ล้วงแคะแกะเกาสักพัก อืม....มันคือกล้องถ่ายรูปที่เคยจับจริงๆเมื่อก่อน มันมีกลไกที่มนุษยชาติคิดขึ้นมาเพื่อการถ่ายรูป กล้องเองไม่ต้องมีแบตเตอรี่ก็สามารถถ่ายภาพได้ (แต่ขอให้มีฟิล์ม) ผิดกับโลกดิจิตอลปัจจุบันที่ขาดแบตเหมือนขาดวิญญาณ จากนั้นก็สั่งซื้อฟิล์มมาลอง ก็เอาที่มันไม่แพงก่อน ถ่ายเสียจะได้ไม่ฟูมฟาย บอกตรงๆว่าไม่ได้ใส่ฟิล์มมานาน ตอนทำก็แอบกังวลเล็กน้อยว่ากูใส่ถูกรึเปล่าวะเนี่ย ถ่ายไปเรื่อยๆแล้วฟิล์มไม่หมุนนี่เสียฟอร์มตายชัก รูปแรกที่ถ่ายก็ทั้งเบลอทั้งเอียง ทั้งมืด... แต่ทำไมกลับชอบอารมณ์มัน เสียงลั่นชัตเตอร์และเสียงของกระจกรับภาพดีดตัวมันเหมือนเสียงของการยิงปืน ที่ฝรั่งเค้าเรียกว่า Shooting หรืออีกนัยหนึ่งที่ว่าภาพถ่ายบางภาพทำให้คนตายทั้งเป็นได้ เลยเอากล้องมายิงหมาที่บ้านไปทีนึง มันส่ายหัว ถอนหายใจรำคาญในความเห่อ แล้วก็นอนยังนอนนิ่งต่อไป พอดีใกล้ปีใหม่ ได้เวลาหยุดงานไปเที่ยวต่างจังหวัดพอดี เลยหิ้วไปลองของด้วยซะเลย การถ่ายภาพด้วยกล้องดิจิตอลมานานทำให้นิสัยในการถ่ายรูปเสียไป ความปราณีตในการถ่ายภาพลดลงไปมากๆๆๆๆ ยิ่งช่วงหลังใช้กล้อง Mirrorless แล้วยิ่งแทบไม่สนใจในการวัดแสงเลย จะตั้งเป็นระบบอะไรก็เหมือนกัน ถ้าภาพที่แสดงบนจอมันได้ก็กดเลย เสน่ห์ของการบันทึกภาพที่ไม่ได้ถ่ายทิ้งถ่ายขว้างแบบปัจจุบัน ไปไหนมาภาพที่มีจะไม่เยอะมาก ภาพจะเป็นช่วงๆ ทำให้ต้องใช้จินตนาการรำลึกถึงเหตุการณ์ครั้งนั้น เพื่อเชื่อมเหตุการณ์ต่างๆที่ขาดหายไปเข้าด้วยกัน เมื่อดูภาพฟิล์มที่ออกมา ก็มีความชัด แต่ไม่ชัดเหมือนดิจิตอลทุกวันนี้ ผมว่าเสน่ห์ของมันคือภาพมันเหมือนกับความทรงจำของเรา ที่มันชัดๆเบลอๆในบางที... มันมีความไม่สมบูรณ์แบบ เพราะความรู้สึกของตัวเราเองก็ไม่ได้ชัดเจนไปทุกเรื่อง ภาพจะเอียงบ้าง โฟกัสไม่ตรงจุดบ้าง แสงโอเวอร์บ้าง อันเดอร์บ้าง มันซ่อนความรู้สึกที่เรามองไม่เห็นไว้ในภาพนั่นเอง จริงๆแล้วเมื่อก่อนเราอัดรูปมันก็ใหญ่แค่เอาไว้แปะฝาบ้าน ซึ่งก็ไม่รู้ว่าภาพถ่ายไปเที่ยวในครอบครัวจะไปซูม20เท่า ส่องดูความคมชัดในระดับเมกาพิเซลเพื่ออะไร ถ้าไม่ได้ถ่ายมาเพื่อเอามาทำกราฟฟิก บิลบอร์ด หรือมาขายภาพสตอกออนไลน์ การถ่ายรูปด้วยฟิล์ม เราไม่สามารถรับรู้ถึงภาพที่จะได้ เราจึงไม่ต้องมาคอยสนใจว่าที่ถ่ายไปแล้วมันดีหรือไม่แค่ไหน มันจับความรู้สึกของเราตอนนั้นแล้วก็จบ สนุกกับเหตุการณ์ข้างหน้าต่อไป กลับบ้านค่อยรอเวลาที่จะได้พบกับภาพที่ถ่ายไป อย่างภาพตอนไปเที่ยวปีใหม่ชุดนี้ กว่าจะกลับมา กว่าร้านจะเปิดหลังปีใหม่ กว่าจะล้างสแกนเสร็จ ก็รอไปอีกสิบวันถึงจะได้เห็นภาพ ใช้มือถือถ่ายอัพเฟสบุค อินสตาแกรม แป๊บเดียวคนเห็นทั้งโลก เวลาของอดีตกับปัจจุบันมันเดินไม่เท่ากันจริงๆ การทำชีวิตให้ช้าลงไม่ได้หมายถึงการทำตัวให้ชีเกียจชิลๆ นอนจนตะไคร่ขึ้นแบบตัวสลอต แต่เป็นการใช้เวลาสัมผัสกับสิ่งรอบตัวจริงๆให้มากขึ้น เราก็แค่ไปเที่ยวแล้วก็ได้บันทึกช่วงเวลามามันอาจไม่สมบูรณ์แบบ และเป็นอดีตแก้ไขไม่ได้แล้ว แต่มันก็คือเสน่ห์ของฟิล์ม และชีวิต...

ถ้าวันนี้เราอยากจะกินอาหารไทยในห้างสรรพสินค้าสักแห่งหนึ่งเราจะกินร้านไหนดี.... เป็นคำถามที่ชวนคิดที่ดูเหมือนจะง่ายแต่เอาจริงๆผมว่าก็ตอบยากอยู่ ท่ามกลางร้านอาหารมากมายในห้างสรรพสินค้าในยุคนี้ สัดส่วนร้านอาหารไทยถือว่าน้อยมาก ถ้าไม่นับพวกร้านก๋วยเตี๋ยว อาหารจีนด้วยนะ บางทีหันไปมองรอบตัวก็เห็นแต่ร้านอาหารญี่ปุ่นกับร้านเกาหลี  ร้านอาหารอาหารไทยที่มีอยู่ก็ราคาสูงขึ้นๆ เรื่อยๆ ความเป็นเอกลักษณ์ไทยตั้งแต่เสื้อผ้า หน้า ผม ไปยันที่อยู่อาศัย อาหารการกินกำลังถูกกลืนกินไปเรื่อยๆ เพราะเราไม่สามารถเอาสิ่งที่มีอยู่มาปรับให้เข้ากับยุคสมัยได้ การแสดงแบบโบราณก็ถูกแช่แข็ง ไม่ให้ใครมาแตะต้องหรือเอามาปรับได้ โถ่ ป้า!! กว่ามันจะมาถึงจุดที่ลงตัวเค้าก็ปรับกันมาเยอะแล้ว คิดไปเองว่ามันต้องอยู่บนหิ้ง จนหลานแก่ก็ยังคงเล่นเรื่องรามเกียรติ์อยู่อย่างนั้นแหละ ประเทศเรามีนักการตลาดอยู่เต็มประเทศ แต่ไม่ค่อยมีใครสร้างแบรนด์ไทยให้คนไทยชอบและติดได้มากนัก ส่วนมากมักชอบปั้นแบรนด์ให้สูงขึ้นเรื่อยๆจนคนไทยเองแตะไม่ถึง ต่างประเทศเค้าปั้นแบรนด์ให้ผู้บริโภคใช้ เข้าถึงง่าย และสัมผัสมัน แต่คนไทยปั้นแบรนด์ไทยให้ดูสวยและสูงค่า ครั้งนึงผมไปทำงานที่ประเทศเยอรมนี ได้นั่งคุยกับพี่ที่อาศัยอยู่ที่โน่นเค้าบอกว่าคนไทยเป็นที่รู้จักของคนที่นี่มาก เพราะจะมาปูเสื่อนั่งตำส้มตำสังสรรค์เมาท์มอยกันที่สวนสาธารณะในวันอาทิตย์ นั่นคือแบรนดิ้งของสาวไทยในสายตาชาวเยอรมัน และชาวยุโรป ก็ต้องยอมรับความจริงว่าสาวไทยแท้ๆกว่า 50% ของประเทศเรา ไม่ใช่ผู้หญิงหน้าตาเกาหลีเดินพารากอน กินซูชิ นั่นมันแค่ส่วนน้อยของคนประเทศนี้ ทำไมเราไม่ทำภาพสาวไทยผิวเข้ม นุ่งซิ่น ผ้าถุง นั่งตำส้มตำให้มันน่ารักขึ้นในสายตาชาวโลกถ้าทำได้มันจะเป็นแบรนดิ้งที่จริงมากขึ้น แล้วเราจะสนุกกับแบรนด์นี้และพามันไปได้ไกลกว่าเดิม แค่คิดเล่นๆเรายังสนุกเลย มันทำอะไรได้เยอะ และมีเอกลักษณ์ได้แทบทันทีโดยไม่ต้องปรุงแต่งเยอะ ทำไมเราไม่สนับสนุนให้สร้างบ้านที่นำเอาลักษณะบางอย่างจากบ้านไทยที่เหมาะกับสภาพแวดล้อม ภูมิอากาศของเรามาใช้ แทนที่จะเป็นบ้านปูนทรงโมเดิร์น หลังคาแบนแบบอย่างตะวันตก นั่งรำพึงรำพันกันเองตั้งแต่ก่อนปีใหม่เกี่ยวกับเรื่องความเป็นไทยที่กำลังหายไป และอยากทำงานสไตล์ไทยๆบ้าง คงได้เห็นงานออกแบบไทยสไตล์คอลเลคทีฟเร็วๆนี้  หมายเหตุ : ร้านอาหารญี่ปุ่นของเราก็ยังมีทำนะ ได้หมดถ้าสดชื่น 5555

NT Motorsport : Kawasaki Shop @ Work in Progress Magazine Vol.01 by Art4D

No43 เดือนกันยายน คอลัมน์ Me Talk/Collective Studio

จากที่เคยลง Post ไว้ว่าได้เข้ารอบงานประกวดที่เยอรมันเมื่อช่วงก่อนหน้านี้ มาตอนนี้ได้รับเมล์แจ้งผลการประกวดมาแล้วว่า พวกเราได้รับรางวัล Special Mention ในประเภท Retail Architecture ของ German Design Award 2019 ซึ่งก่อนหน้านี้ใน Project เดียวกันนี้เราได้รางวัลในสาขา Retail Interior ของ Asia Pacific Property Awards 2018-2019 มาก่อนแล้ว เท่ากับว่าเป็นงานที่ได้รางวัลทั้งงานสถาปัตยฯและงานออกแบบตกแต่งภายในเลย นับเป็นเรื่องที่พวกเราดีใจกันมากๆ ก็ต้องขอบคุณทุกคนที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับงานที่ช่วยให้ผลงานออกมาเป็นที่ยอมรับ และประสบความสำเร็จได้ขนาดนี้ครับ

my home ตอน "เปิดโฮมออฟฟิศของสองหนุ่มสายร็อค" 6 ส.ค. 59

Collective Studio ได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลสาขา Retail Architect ของเวทีการประกวด German Design Award 2019 จากงานออกแบบ NT Motorsport Kawasaki Showroom ที่เคยได้รับรางวัลสาขา Retail Interior Design จากเวที ASIA PACIFIC PROPERTY AWARDS มาแล้วก่อนหน้านี้ รอติดตามข่าวกันต่อไปว่าจะไปถึงรางวัลไหนกับงานออกแบบงานนี้ของพวกเรา

ภาพบรรยากาศงาน Meeting ของ Paperspace Member เมื่อวันที่ 20 เมษายน 2561 ที่ผ่านมา โดยคุณกอบชัย ได้ร่วมแบ่งปันแนวความคิด วิธีการทำงาน และความสนุกในการทำ Project ที่ผ่านมาให้กับ Member ได้รับฟังกัน